Podczas naszej wyprawy po Parkach Narodowych Banff i Jasper, widzieliśmy wiele niezwykłych miejsc. Jednak to mniejsze, prowincjonalne parki w Kananaskis Country sprawiły nam największą przyjemność. Szlaki są mniej zatłoczone, przez co czerpaliśmy większą radość z wędrówek. Wśród licznych szlaków, znajdują się również te nie oficjalne, których nie znajdziemy w żadnym przewodniku ani turystycznej mapie. Wśród nich znajduje się droga na Smutwood.
Nazwa Smutwood nieoficjalnie została nadana przez Andrew Nugara – lokalnego autora bestsellerowych przewodników. Nawiązał on do położenia szczytu, który znajduje się pomiędzy górą Smuts (2938 m) a Birdwood (3 097 m). Trekking w kierunku Smutwood dostarczy doznań nawet najbardziej wybrednym miłośnikom górskich wędrówek. Górskie potoki, wodospady i szmaragdowe jeziora, przeplatają się z zielenią lasów, kolorem łąk i surowością kamienistych wzgórz.
W KIERUNKU SMUTWOOD
Wędrówkę zaczynamy na dawnej drodze, którą kiedyś transportowano drewno. Ponieważ startujemy tuż przed świtem, czyli w czasie największej aktywności zwierząt, obowiązkowo zabieramy ze sobą bear spray. Po około 2,5 km docieramy do rozwidlenia i skręcamy w prawo. Szlak prowadzi wzdłuż Commonwealth Creek aż do przełęczy Smuts.
Ścieżka wzdłuż górskiego potoku bywa błotnista. Po drodze można zatrzymać się na chwilę i odetchnąć przy wodospadzie. Przemierzając leśne, kręte ścieżki docieramy w końcu do przepięknie położonej łąki. W otoczeniu górskich wzniesień pełna kolorowych i pachnących kwiatów zachęca do pozostania na dłużej. Spokojny spacer pośród alpejskich krajobrazów kończy się wraz ze stromym podejściem do przełęczy Smuts. Szlak wyznaczają wstążki, należy się ich trzymać, aby nie zagubić się pośród gruzów lawinowych.
Gdy docieramy do przełęczy, dostrzegamy jezioro Birdwood, w którego turkusowej wodzie odbiją się szczyty. Kierujemy się w lewo, po wąskiej ścieżce, która wije się stromym zboczem. Po prawej stronie dostrzegamy drugie jezioro. Jeziora ze względu na swoje położenia nazywane są Niższym i Wyższym Birdwood.
Na końcu przełęczy, rozpoczynamy wspinaczkę pod górę. Droga do Smutwood nie należy do trudnych, jednak czasem wymaga od nas kondycji i rozwagi. Zwłaszcza przy stromych odcinkach, pełnych osuwających się kamieni. Zdobycie szczytu Smutwood jest głównym celem wspinaczki. Jednak to góra Birdwood okazuje się być jego największym atutem. Znakiem rozpoznawczym Birdwood są jej imponujące grzbiety oraz charakterystyczny ostry szczyt, który wyrasta niczym grot strzały. Otulające ją zielone zbocza i znajdujące się u podnóża jeziora Birdwood, łagodzą jej surowy wizerunek. Widoki, które rozprzestrzeniają się z góry, są niezwykle spektakularne i otaczają nas z każdej strony.
FAŁSZYWY SZCZYT
Podczas wspinaczki, należy minąć wzniesienie, które często bywa mylone z prawdziwym szczytem. Widoki z góry są wspaniałe, ale należy iść dalej, aby móc nacieszyć oko jeszcze piękniejszym krajobrazem. Niestety my nigdy nie dotarliśmy na prawdziwy szczyt. Świadomość bycia tak blisko upragnionego celu, a jednocześnie tak daleko, sprawia, że żal wkrada się w serca. Smutwood pozostanie na bardzo długo w naszej pamięci i daje powód aby wrócić tam ponownie.
JEZIORO TRYST
Jeśli dysponujemy większym zapasem czasu oraz siły, w drodze powrotnej można wstąpić nad Tryst Lake. Jest to małe jezioro, położone pomiędzy The Fist (pięść) i Tent Ridge. Wejście na szlak znajduje się po prawej stronie, 1,6 km od parkingu i powinien być oznakowany wstążką. Szlak wiedzie pośród modrzewi, wzdłuż potoku. Jezioro jest płytkie i urokliwe. Ukryte pośród leśnych wzniesień z odbijającym się w tafli The Fist, przypomina bardziej staw. Warto wspiąć się nieco wyżej, aby podziwiać jezioro z góry i napawać się widokiem górskich szczytów. Wejście jest nieoznakowane i znajduje się po prawej stronie jeziora.
JAK DOJECHAĆ DO SZLAKU
Ponieważ zarówno Smutwood jak i Tryst Lake nie widnieją jako oficjalne trasy trekkingowe, dojazd do nich również nie jest oznakowany. Start znajduje się na malutkim parkingu niedaleko drogi Smith Dorrien / Spray Lakes Trail (Hwy. 742). Na początku możemy kierować się na Engadine Lodge, na który jest zjazd ze Smith Dorrien. Następnie po przejechaniu ok. 1 km przekroczymy most. Parking znajduje się po lewej stronie.
JAK SIĘ PRZYGOTOWAĆ
Na trekking należy poświęcić cały dzień. Szczególnie jeśli w programie wyprawy znajduje się również jezioro Tryst. Wyjście na szlak najlepiej rozpocząć o świcie. Należy zaopatrzyć się w całodzienny prowiant. Szlak jest bogaty w potoki i strumienie, z których można zaczerpnąć wodę. Jednak dla własnego bezpieczeństwa, warto zaopatrzyć się w tabletki oczyszczające wodę lub filtr. Górska woda jest krystalicznie czysta, jednak korzystają z niej również zwierzęta, co może grozić giardiozą. Szlak jest oznakowany prowizorycznie. Oznakowanie są głównie odcinki, na których istnieje ryzyko zgubienia drogi lub wejście na dany szlak – jak na przykład jezioro Tryst. Ponieważ jest to nie oficjalna trasa, nie znajdziemy jej również na oficjalnej mapie. Warto przed wyruszeniem w drogę, ściągnąć mapę offline terenu.
Trasy są nieoficjalne ze względu na wysoką aktywność niedźwiedzi grizzly w tym rejonie. Wybierając się na trekking, należy być czujnym i zaopatrzyć się w bear spray. Zalecane jest wędrowanie w minimum 4-osobowej grupie. Jeśli jednak wybierzesz się na samotną wycieczkę, dobrze przyczepić do plecaka dzwoneczek. Nie ma nic gorszego niż zaskoczony niedźwiedź.
Czytaj również - Spray Lakes Kemping
Spray Lakes West Campground znajduje się w Spray Valley Provincial Park Kananaskis, w prowincji Alberta, Kanada. Kemping położony jest wzdłuż malowniczego Spray Lakes Reservior, 16 km od miasta Canmore. Jest to biwak typu first come, first served, który cieszy się ogromnym zainteresowaniem